Home

uitbarsting

Uitbarsting is een Nederlands woord dat verwijst naar een plotselinge, vaak hevige ontlading of uitstoot. Het kan slaan op natuurlijke gebeurtenissen, zoals vulkanische uitbarstingen, maar ook op emotionele of maatschappelijke uitbarstingen. De term wordt flexibel gebruikt in verschillende contexten en verwijst doorgaans naar een abrupte verandering van toestand die duidelijk waarneembaar is.

In de geologie beschrijft een vulkaanuitbarsting het moment waarop magma uit de aardkorst naar de oppervlakte

In menselijke en sociale context verwijst uitbarsting naar een plotselinge, ongeremde emotionele ontlading, bijvoorbeeld woede of

De etymologie ligt in het werkwoord barsten met het voorvoegsel uit-, wat 'uit elkaar breken' betekent. In

komt.
Dit
kan
gepaard
gaan
met
het
uitwerpen
van
lava,
as,
puimsteen
en
andere
fragmenten,
evenals
met
gasemissies
en
mogelijk
pyroclastische
stromen.
Uitbarstingen
variëren
sterk
in
intensiteit
en
duur.
Een
onderscheid
wordt
gemaakt
tussen
effusieve
uitbarstingen,
waarbij
lava
vrij
lang
en
vloeibaar
uitvloeit,
en
explosieve
uitbarstingen,
waarbij
gasdruk
en
fragmenten
krachtige
uitbarstingen
veroorzaken.
De
effecten
kunnen
verwoestend
zijn
voor
nabijgelegen
gebieden
en
kunnen
aswolken
in
de
atmosfeer
brengen,
wat
luchtvaart
en
klimaat
kan
beïnvloeden.
Meetinstrumenten
zoals
seismografen,
gasmetingen
en
satellietbeeldvorming
worden
gebruikt
om
uitbarstingen
te
volgen
en
tijdig
waarschuwingssignalen
af
te
geven.
verdriet.
Ook
in
de
geneeskunde
of
maatschappelijk
beleid
kan
gesproken
worden
van
een
uitbarsting
wanneer
symptomen,
incidenten
of
geweld
plotseling
toenemen.
De
term
benadrukt
de
intensiteit
en
de
korte
duur
van
de
gebeurtenis.
het
Nederlands
staat
uitbarsten
dicht
bij
vergelijkbare
termen
in
andere
talen
en
wordt
vaak
toegepast
in
zowel
letterlijk
als
figuurlijk
opzicht.