keelklachten

Keelklachten is een verzamelnaam voor klachten aan keel en de aangrenzende delen, zoals het strottenhoofd. Veelvoorkomende klachten zijn pijn bij slikken, keelpijn, heesheid, kriebel in de keel en hoesten. De klachten kunnen plotseling ontstaan of geleidelijk verergeren en kortdurend of langer aanhouden.

Oorzaken zijn vaak viraal, zoals verkoudheid of griep. Ook bacteriële infecties, zoals keel- of amandelontsteking, komen voor. Daarnaast kunnen ontstekingen van het strottenhoofd (laryngitis) en faryngitis, postnasale drip, allergieën, roken of irritatie door luchtverontreiniging en reflux van maagzuur keelklachten veroorzaken. Minder vaak voorkomende oorzaken zijn mononucleose of zeldzame aandoeningen.

Diagnostiek gebeurt meestal door de huisarts op basis van klachten en een keelonderzoek. Bij verdenking op een bacteriële infectie kan een keel-swab worden afgenomen. Soms zijn aanvullende onderzoeken nodig als klachten aanhouden of zich ontwikkelen tot complicaties.

Behandeling hangt af van de oorzaak. Virale keelontstekingen vereisen meestal geen antibiotica: rust, voldoende vocht, pijnstillers zoals paracetamol of ibuprofen, en gorgelen met zoutwater. Antibiotica worden alleen gegeven bij aangetoonde bacteriële infectie. Voor allergieën kunnen antihistaminica helpen; bij reflux kunnen leefstijlaanpassingen en eventueel medicatie worden aanbevolen.

Wanneer naar huisarts of spoed: bij ademhalingsproblemen, snelle zwelling van de keel, aanhoudende koorts, ernstige pijn, slikproblemen of klachten die langer dan twee weken bestaan of terugkeren.

Prognose en preventie: de meeste keelklachten verbeteren binnen enkele dagen tot twee weken. Preventie omvat goede handhygiëne, niet roken, vermijden van irriterende stoffen en tijdige griepvaccinatie waar mogelijk.