huidirritaties

Huidirritaties is een overkoepelende term voor ontstekingen of andere veranderingen van de huid die ontstaan door blootstelling aan irriterende stoffen, overmatige wrijving, uitdroging of temperatuurwisselingen. Ze komen vaak voor op handen, gezicht of armen en kunnen kortdurend zijn of chronisch terugkeren.

De meest voorkomende vormen zijn irritant contacteczeem (ICD) en allergisch contacteczeem (ACD). ICD ontstaat door directe beschadiging van de huid door irritantia zoals zeep, ontsmettingsmiddelen, oplosmiddelen, zuren of alkali, of door wrijving en kou. ACD ontstaat doordat het immuunsysteem reageert op een stof die bij sommige mensen allergisch is; het optreden kan uren tot dagen na contact plaatsvinden.

Andere oorzaken zijn droge huid (xerose) en huidirritaties die samenhangen met eczeem of zonbelasting. Bij kinderen komen klachten soms door huidproducten of wasmiddelen. Symptomen variëren van mild tot ernstig: roodheid, jeuk, branderigheid, droge of schilferende huid, een trekkerig gevoel en soms blaren. Bij infectie kan de huid warm aanvoelen en pus aanwezig zijn.

Diagnose wordt meestal gesteld aan de hand van klachten en beloop. Een arts kan patchtesten uitvoeren om allergische contacteczeem uit te sluiten of te bevestigen. In sommige gevallen is een huidbiopsie nodig.

Behandeling richt zich op het voorkomen van verder contact met de irriterende stof, vochtinbrengende en huidbarrière-herstellende verzorging, en ontstekingsremmende medicatie zoals lokaal corticosteroïden bij ontsteking. Bij ernstige of aanhoudende klachten kan vervolgonderzoek nodig zijn; tekenen van infectie vereisen mogelijk antibiotische behandeling.

Preventie omvat het dragen van beschermende handschoenen bij contact met schadelijke stoffen, het kiezen van milde, parfumvrije producten, en regelmatige hydratatie met een vettere crème. De prognose is meestal goed bij tijdige maatregelen; bij herhaalde blootstelling kunnen klachten terugkeren.