roodheid

Roodheid is een rode verkleuring van de huid of slijmvliezen die ontstaat door toegenomen bloedtoevoer naar het betreffende gebied. In medische context wordt roodheid vaak aangeduid als erytheem. Het is een veelvoorkomend verschijnsel dat op verschillende manieren kan optreden en kan variëren in intensiteit en duur.

Roodheid wordt vooral veroorzaakt door hyperemie, de vasodilatatie van haarvaten in de huid. Dit kan fysiologisch zijn, bijvoorbeeld door warmte, inspanning of kou, maar ook pathologisch, zoals bij ontstekingsreacties (infecties, dermatitis, rosacea) en bij zonnebrand. Mechanisch of chemisch contact kan irritatie veroorzaken met lokale roodheid. Bepaalde systemische aandoeningen, zoals allergische reacties of vasculaire veranderingen, kunnen ook regionale roodheid uitlokken.

Roodheid kan gepaard gaan met warmtegevoel, zwelling of pijn; de aanwezigheid van andere tekenen zoals uitslag, blaren of jeuk helpt bij het stellen van een differentiaal. Roodheid van slijmvliezen kan conjunctivitis, rhinitis of gingivitis betreffen.

Als roodheid langdurig, hardnekkig of gepaard met systemische symptomen is, verdient onderliggende aandoening verdere evaluatie. De aanpak is afhankelijk van de oorzaak, variërend van symptomatische maatregelen (koelkompressen, hydratatie) tot behandeling van de onderliggende aandoening.