sluiten

Sluiten is a Dutch verb meaning to close, shut, or seal. It is used for the physical closure of objects (a deur, a raam), for ending processes (een overeenkomst sluiten, een rekening sluiten), and for figurative uses (een debat sluiten, de zaak sluiten). The verb also appears in compound forms such as afsluiten, which emphasizes sealing off or finalizing.

Conjugation and forms: Present tense invites the forms ik sluit, jij sluit, hij/zij/het sluit, wij sluiten, jullie sluiten, zij sluiten. The past tense is sloot singular and sloten plural (ik sloot, jij sloot, hij sloot; wij sloten, jullie sloten, zij sloten). The past participle is gesloten. The imperative is sluit for singular informal; sluit u for formal usage.

Derived forms and common phrases: Sluiten has numerous uses beyond the literal act of closing. Afsluiten means to close off or finalize something, such as een overeenkomst afsluiten (to conclude a contract). De sluiting is the noun for a closing or closure, and verwijst ook naar een sluitmechanisme (closing mechanism). Common expressions include de deur sluiten (to close the door), de winkel sluiten (to close the shop), and een rekening sluiten (to close an account). In everyday speech, sluiten kan ook betekenen om een bijeenkomst of discussie formeel af te ronden.

Etymology and related terms: Sluiten is cognate with the German schließen and the English close, sharing a common West Germanic origin. In mathematics, sluiting refers to the topological closure of a set—the smallest closed set containing the original set.

In summary, sluiten is a versatile Dutch verb used for physical, contractual, and figurative closures, with a well-defined set of conjugations and related forms.