gevallen

Gevallen is een Nederlands woord met twee hoofdbetekenissen. Ten eerste is gevallen het meervoud van het zelfstandig naamwoord geval, en betekent het gevallen of incidenten, dus afzonderlijke gebeurtenissen of voorvallen. In deze zin komt het woord veelvuldig voor in medische, juridische en statistische contexten, bijvoorbeeld: “Drie gevallen van griep zijn gemeld” of “de gevallen van fraude kwestieerden de rechtbank.”

Ten tweede is gevallen het voltooid deelwoord van het werkwoord vallen. Het wordt gebruikt bij voltooide tijden in combinatie met zijn/hebben voor personen of voorwerpen die zijn neergekomen of neergestort, en fungeert ook als bijvoeglijk naamwoord wanneer het een zelfstandig naamwoord nader toelicht, bijvoorbeeld: “Hij is gevallen,” “gevallen bomen” of “gevallen soldaten.” In deze zin geeft gevallen aan dat iets letterlijk of figuurlijk naar beneden is gegaan of is getroffen.

Etymologie en grammatica: de nominale betekenis van geval is afgeleid van het oudere woord geval (een gebeurtenis of omstandigheid) en heeft verwantschappen in andere Germaanse talen. Het voltooid deelwoord vallen krijgt in het Nederlands de prefix ge- en verandert in gevallen, overeenkomstig met de regels voor sterke werkwoorden. Het is mogelijk dat hetzelfde schrift dezelfde vorm heeft voor twee grammaticale functies, waardoor de betekenis uit de context moet blijken.

Zie ook: gevat, geval, vallen. Gevallen wordt vaak gebruikt in combinatie met andere termen zoals “gevallen mensen,” “gevallen situaties,” of “gevallen soldaten,” waarbij de context duidelijk maakt of men het heeft over incidenten of over iemand die is gevallen.