geweefsels

Geweefsels zijn groepen cellen die dezelfde structuur en functie delen en samenwerken om specifieke taken in het organisme uit te voeren. In de biologie onderscheiden wetenschappers vier hoofdtypen weefsels: epitheelweefsel, bindweefsel en ondersteunend weefsel, spierweefsel en zenuwweefsel.

Epitheelweefsel bekleedt lichaamsoppervlakken en de binnenkant van organen, en kan bescherming, secretie en absorptie verzorgen. Voorbeelden zijn de huid, de bekleding van de longen en de darmen. Bindweefsel vormt een ruim netwerk van cellen en extracellulaire matrix; het biedt steun, verbindt weefsels en beschermt tegen schade. Voorbeelden zijn los bindweefsel, dense bindweefsel, kraakbeen, bot, vetweefsel en bloed.

Spierweefsel is gespecialiseerd in contractie: skeletspierweefsel trekt het lichaam aan en maakt beweging mogelijk; glad spierweefsel reguleert beweging in de wanden van organen en bloedvaten; hartspierweefsel verzorgt de samengetrokken werking van het hart. Zenuwweefsel bevat neuronen en gliacellen en is verantwoordelijk voor snelle communicatie en coördinatie van functies in het zenuwstelsel.

Weefsels ontstaan uit kiembladen tijdens de embryonale ontwikkeling: epitheel kan uit ectoderm of endoderm komen; bind- en spierweefsels, kraakbeen en bot ontwikkelen meestal uit mesoderm. Organen bestaan uit meerdere weefseltypes die samenwerken om specifieke functies te vervullen. Histologisch onderzoek bestudeert weefsels op celstructuur en functioneren en is van belang voor diagnose en begrip van ziekten zoals ontstekingen en kanker.