groepen

Groepen verwijst naar verzamelingen van mensen, objecten of ideeën die een gemeenschappelijke eigenschap delen of die op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn. Het begrip wordt in verschillende vakgebieden gebruikt en impliceert vaak structuur, afspraken of interactie tussen de leden.

In de wiskunde is een groep een verzameling G met een binaire bewerking die twee elementen tot een derde combineert, zodanig dat de bewerking gesloten is, associatief werkt, er een identiteit bestaat en elk element een inverse heeft. Voorbeelden zijn de gehele getallen onder optelling en de niet-nul reële getallen onder vermenigvuldiging. Als de bewerking ook commutatief is, spreekt men van een abelse groep.

In de sociologie en psychologie verwijst een groep naar een verzameling individuen die met elkaar interacteren, normen en waarden delen en gezamenlijk doelen nastreven. Groepen variëren in grootte, duur en hechtigheid. Typen zijn onder andere primaire groepen, die kenmerkende hechtheid en lange relaties kennen, en secundaire groepen, die groter en doelgerichter zijn. Groepsdynamiek beschrijft hoe leden elkaar beïnvloeden, hoe besluitvorming verloopt, en hoe cohesie ontstaat of afneemt.

In organisaties ontstaan formele en informele groepen, zoals teams, commissies en klankbordgroepen. Zij hebben doorgaans specifieke doelen, duidelijke rollen, leiderschap en procedures voor besluitvorming en communicatie. Soms worden groepen opgesplitst in subgroepen of geclusterd op basis van functies, locaties of projecten.

Een groep onderscheidt zich van andere samenvoegingen zoals een menigte of een zelfstandig cluster doordat er grammaticaal of functioneel een structuur, normen of doelgericht samenspel aanwezig is. Membership kan expliciet (voorgeschreven) of impliciet (onbedoeld) zijn.