vakgebieden

Vakgebieden zijn de verschillende domeinen van kennis en beroepspraktijk die onderwijs, onderzoek en arbeid structureren. In onderwijsinstellingen worden opleidingen en onderzoeksactiviteiten doorgaans ingedeeld naar vakgebieden, zodat curricula, beoordeling en kwaliteitszorg beter te plannen en te vergelijken zijn.

Veelvoorkomende vakgebieden zijn geesteswetenschappen (filosofie, talen en cultuur), sociale wetenschappen (sociologie, psychologie, economie, politicologie), natuurwetenschappen (fysica, chemie, biologie), technische en ingenieurswetenschappen (mechanica, elektrotechniek, informatica), gezondheidswetenschappen (geneeskunde, verpleegkunde, farmacie), recht en bestuur, bedrijfskunde en economie, landbouw en milieu, en kunst en vormgeving.

Een vakgebied kan breed of smal zijn en omvat meestal kernkennis, methoden en de gebruikelijke onderzoeks- of beroepspraktijken. Binnen een instelling komen vaak verschillende opleidingen en onderzoeksgroepen samen onder een vakgebied, met ruimte voor interdisciplinaire samenwerking en specialisaties.

Nieuwe vakgebieden ontstaan door technologische innovatie en maatschappelijke vragen, zoals data science, sustainability studies en neuroscience. Deze ontwikkelingen versterken de noodzaak om vakgebieden continu te herdefiniëren.

Voor beleid en ranking wordt vaak gewerkt met vakgebiedcategorieën bij de toekenning van financiering, bij evaluaties van onderzoek en bij het vergelijken van onderwijsprogramma's. In de praktijk kiezen studenten en onderzoekers vaak een vakgebied als kader, met mogelijk keuze voor minoren en specialisaties.