weefseltypes

Weefseltypes verwijzen naar de verschillende groepen cellen en extracellulaire matrix die samen specifieke functies vervullen in het lichaam. In veel dieren worden vier hoofdweefseltypes onderscheiden: epitheel, bindweefsel, spierweefsel en zenuwweefsel.

Epitheel bedekt oppervlakken en organen, vormt klieren en fungeert als barrière. De cellen liggen dicht op elkaar en er is weinig ruimte tussen hen. Voorbeelden zijn huidepitheel en het epitheel van de darmwand.

Bindweefsel geeft structuur en ondersteuning. Het bevat cellen en een extracellulaire matrix van vezels en grondsubstantie. Belangrijke subtypen zijn los bindweefsel, dicht bindweefsel, vetweefsel, kraakbeen, bot en bloed.

Spierweefsel maakt beweging mogelijk. Drie hoofdtypen zijn glad spierweefsel (onwillekeurig, in organen en vaten), dwarsgestreept skeletspierweefsel (bewuste beweging) en hartspierweefsel (in het hart).

Zenuwweefsel bestaat uit neuronen en gliacellen. Het is gespecialiseerd in het ontvangen, verwerken en doorgeven van signalen. Het vormt het centraal zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel.

Samen vormen de vier weefseltypes de organen en weefsels van het lichaam. De bestudering ervan is fundamenteel in biologie, geneeskunde en anatomie.