bindweefsel
Bindweefsel, of connective tissue, is een groep weefsels die structuur bieden, organen verbinden en verschillende functies vervullen zoals opslag van energie, bescherming en vervoer van stoffen. Het bestaat uit cellen die verspreid of in clusters voorkomen in een extracellulaire matrix (ECM) van vezels en grondsubstantie. De belangrijkste cellen zijn fibroblasten en fibrocyten, verantwoordelijk voor de synthese van collageen en andere ECM-componenten. Daarnaast komen macrofagen, mestcellen, plasmacellen en adipocyten voor, afhankelijk van het type bindweefsel.
Er zijn verschillende hoofdtypen bindweefsel:
- Losmazig bindweefsel (los bindweefsel): ruim netwerk van vezels en cellen met veel vocht, dat organen ondersteunt
- Dicht bindweefsel: ten minste twee varianten - dicht regelmatige bindweefsel (zoals pezen en ligamenten met parallelle collageenvezels)
- Reticulair bindweefsel: netwerk van reticulaire vezels dat een ondersteunende stroma vormt in onder andere lever, milt
- Vetbindweefsel (adipose tissue): opslag van triglyceriden in adipocyten, isolatie en mechanische bescherming.
- Elastisch bindweefsel: rijk aan elastine, geeft veerkracht aan weefsels zoals de wanden van grote bloedvaten en
ECM, de matrix van bindweefsel, bestaat uit vezels (voornamelijk collageen type I en III, soms elastine) en
Functies omvatten ondersteuning en verbinding van weefsels, bescherming en compartimentering, opslag van energiereserves, en een rol