Kleigronden
Kleigronden zijn bodems met een hoog aandeel kleimineralen. Ze voelen plakkerig aan wanneer ze nat zijn en hard of kruimelig wanneer ze droog zijn. Door de kleistructuur hebben kleigronden een hoge waterretentie en een lage doorlatendheid, waardoor drainage vaak een aandachtspunt is. Ze vertonen vaak krimp- en zwelging bij wisselende vochtigheidsomstandigheden, wat scheuren en onregelmatige bodemvorm kan veroorzaken. Door de hoge vruchtbaarheid en veelal grote cationenuitwisselingscapaciteit bevatten kleigronden doorgaans veel beschikbare voedingsstoffen, maar ze zijn gevoelig voor verdichting en vereisen zorgvuldige bodembehandeling en bemesting.
Kleigronden ontstaan door afzetting van fijn sediment in natte omgevingen, zoals rivier- en deltagebieden, of door
Beheer en landbouw van kleigronden kenmerken zich door aandacht voor drainage, structuur en organische stof. Aandacht
Milieu-implicaties zijn dat kleigronden voedingsstoffen goed vasthouden, wat eutrofiëring van nabijgelegen wateren kan verminderen, maar slechte