vochtigheidsomstandigheden

Vochtigheidsomstandigheden verwijzen naar de toestand van de vochtigheid in de lucht van een omgeving. Ze worden doorgaans beschreven met relatieve vochtigheid (RH), absolute vochtigheid en het dauwpunt. Relatieve vochtigheid is het percentage van de hoeveelheid waterdamp in de lucht ten opzichte van de maximale hoeveelheid die bij die temperatuur kan worden vastgehouden. Absolute vochtigheid geeft de massa waterdamp per kubieke meter lucht weer, meestal uitgedrukt in gram per kubieke meter. Het dauwpunt is de temperatuur waarop waterdamp condenseert tot vloeistof bij constante druk.

Metingen gebeuren met hygrometers; bij psychrometrische methoden worden ook temperatuur en dauwpunt bepaald en kan een psychrometrische kaart inzicht geven in de relatie tussen deze grootheden. In gebouwen wordt vaak gestreefd naar een gewenste RH-waarde; voor woonruimtes ligt die band doorgaans tussen 30 en 50 procent, voor opslagruimten en musea soms tussen 40 en 60 procent, afhankelijk van de te bewaren goederen.

Invloed van de vochtigheidsomstandigheden is omvangrijk. Overmatig vocht kan leiden tot condensatie, schimmelgroei, hout- en metaalrot en structurele schade aan constructies. Te droge lucht kan irriteren van ogen en luchtwegen, verhoogde statische elektriciteit en schade aan gevoelige materialen veroorzaken.

Beheersing van vochtigheidsomstandigheden gebeurt door ventilatie, verwarming en koeling, ontvochtiging of bevochtiging waar nodig, en door bouwtechnische maatregelen zoals luchtdicht bouwen en vochtbarrières. Het beheersen van vocht is belangrijk in zowel residentiële als industriële contexten, afhankelijk van processen en goederen die specifieke omgevingscriteria vereisen.

Zie ook: vochtbalans, hygrometer, dauwpunt, psychrometrie.