bemesting

Bemesting is het proces van het toedienen van voedingsstoffen aan de bodem of rechtstreeks aan gewassen om tekorten te voorkomen of te herstellen en zo de groei, opbrengst en kwaliteit te bevorderen. De belangrijkste voedingsstoffen zijn stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K); daarnaast spelen micronutriënten zoals calcium, magnesium, zwavel en sporen van ijzer, zink en mangaan een rol. Een goede bemesting houdt rekening met de specifieke gewasbehoefte en de bodemtoestand.

Er bestaan diverse vormen van bemesting. Organische meststoffen komen uit dierlijke mest, compost en groenbemesting; zij verbeteren vaak de bodemstructuur en waterhuishouding. Synthetische (kunst)meststoffen leveren snel beschikbare voedingsstoffen en worden veelvuldig toegepast in de landbouw. Een combinatie van beide typen kan gunstig zijn voor bodemgezondheid en gewasgroei.

Toepassing vindt meestal plaats op basis van bodemonderzoek en het verwachte bemestingsniveau per gewas. Toepassingsmethoden omvatten grondbemesting (ingravings- of zodebemesting), strooien voor of tijdens het zaaien en irrigatiegebonden, vloeibare bemesting. De timing stemt men af op de groeifase van het gewas en de weersomstandigheden. Een bemestingsplan helpt om stikstof- en fosforbalansen te beheersen en de nutrienten efficiënt te gebruiken.

Milieu en duurzaamheid zijn belangrijke aandachtspunten. Overmatige bemesting kan leiden tot nutriëntenuitspoeling naar waterlopen, bodembemesting en emissies. Regelgeving en goede landbouwpraktijken stimuleren een selectief en doelgericht gebruik, gedirigeerd door bodemanalyses en gewasbehoefte. Bemesting is een essentieel onderdeel van teeltbeheer, maar vereist zorgvuldige afweging en monitoring.