waterhuishouding

Waterhuishouding is de georganiseerde planning, uitvoering en besturing van de watervoorraad en aanverwante infrastructuur van een regio met als doel een veilige, betrouwbare en betaalbare provisie van water te waarborgen. Het betreft zowel drinkwater als water voor landbouw en industrie, de inzameling en afvoer van verontreinigd water, en de bescherming tegen overstromingen. Daarnaast is waterhuishouding gericht op het behoud van ecosysteemdiensten en een veerkrachtige watervoorziening bij klimaatvariabiliteit. In veel landen sluit waterhuishouding aan bij een geïntegreerde waterresourcesmanagement (IWRM) benadering en vereist het samenwerking tussen waterbeheerders, overheden, waterbedrijven en gebruikers.

Belangrijke onderdelen zijn onder meer de drinkwatervoorziening (waterwinning, zuivering en distributie), het riool- en afvalwaterbeheer (inzameling, zuivering, slibverwerking en hergebruik), en de afvoer van regenwater inclusief overstromingsbeheer (riolering, gemalen, retentiegebieden en groene infrastructuur). In de landbouw spelen irrigatie en drainage een rol, terwijl waterrecycling en hergebruik toenemen in zowel stedelijke als industriële context. Effectief waterhuishouding steunt op monitoring, metering, data-analyse en financieel beheer, evenals ruimtelijke ordening, normen voor waterkwaliteit en vergunningen.

De governance van waterhuishouding is meestal verdeeld tussen nationale, regionale en lokale autoriteiten en waterbeheerders, met betrokkenheid van burgers en bedrijven. Regels en beleid richten zich op waterkwaliteit, veiligheid, zuinigheid en ecosysteemdoelen, vaak met aansluiting op Europese of nationale wetgeving. Uitdagingen zijn onder meer verouderende infrastructuur, verstedelijking, klimaatverandering en toenemende kans op droogte of overstromingen. Innovaties zoals sensornetwerken, digitale monitoring, waterrecycling, en nature-based oplossingen spelen een steeds grotere rol bij het vergroten van veerkracht en duurzaamheid.