vergunningen

Een vergunning is een formele toestemming van een overheidsinstantitie om een bepaalde activiteit te verrichten, of om onder specifieke voorwaarden een bepaalde status te hebben. Vergunningen worden verleend om veiligheid, gezondheid, milieu en rechtsorde te beschermen. Ze kunnen worden uitgegeven op nationaal, provinciaal, regionaal of lokaal niveau. In de praktijk hebben gemeenten de grootste uitvoeringsruimte.

Enkele veel voorkomende typen vergunningen zijn bouwvergunning (in de praktijk vaak als omgevingsvergunning), milieu- of omgevingsvergunning voor activiteiten die milieubelasting kunnen veroorzaken, horeca- en evenementenvergunningen, visvergunningen en dierhouderijvergunningen. In veel gevallen worden verschillende toestemmingen gebundeld in de zogenoemde omgevingsvergunning, die bouw-, milieu- en ruimtelijke eisen in één besluit regelt.

Het proces begint met een aanvraag bij de bevoegde instantie. De overheid toetst of aan de wettelijke vereisten wordt voldaan en of belangen goed tegen elkaar worden afgewogen. Soms volgt openbare inbreng of consultatie. Na beoordeling volgt een besluit, dat onder bepaalde voorwaarden kan worden verleend. Het besluit kan worden aangevochten via bezwaar en beroep bij de daartoe aangewezen rechter.

Niet-naleving van een vergunning kan leiden tot handhaving, boetes of last onder dwangsom, en in sommige gevallen tot stillegging van de activiteit. Vergunningen vormen zo een instrument om toezicht te houden op ondernemingen en activiteiten die impact hebben op de omgeving en de samenleving.