toestemmingen

Toestemming, in het meervoud toestemmingen, is de handeling waarbij iemand aangeeft akkoord te gaan met een handeling van een ander, bijvoorbeeld het verwerken van persoonsgegevens, het delen van informatie of een medische behandeling. Het begrip is in veel domeinen van toepassing, waaronder zorg, onderzoek en informatie-technologie.

Juridisch kader en toepassingsgebieden: In de Europese Unie is toestemming een van de wettelijke gronden voor de verwerking van persoonsgegevens onder de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG/GDPR). Toestemming kan ook noodzakelijk zijn in medisch-juridische contexten of bij wetenschappelijk onderzoek. Naast toestemming bestaan er andere rechtsgronden voor verwerking, zoals de uitvoering van een contract, een wettelijke verplichting, vitale belangen of het gerechtvaardigde belang van de verwerker.

Eigenschappen van geldige toestemming: Voor toestemming gelden kernkwaliteiten: deze moet vrijwillig, geïnformeerd, specifiek en ondubbelzinnig zijn. De betrokkene moet weten waarvoor toestemming wordt gegeven en wat daarmee gebeurt, en de toestemming kan op elk moment worden ingetrokken zonder nadelige gevolgen. Als iemand wilsbekwaam is, geldt toestemming via een wettelijk vertegenwoordiger of wettelijke bepalingen.

Soorten toestemming en praktijk: In sommige gevallen is expliciete toestemming vereist, met name bij verwerking van bijzondere persoonsgegevens zoals medische gegevens. In andere situaties kan een duidelijke, actieve handeling door de betrokkene volstaan (bijvoorbeeld klikken op een “akkoord”-knop). Organisaties moeten aantoonbaar maken dat toestemming is gegeven en moeten een duidelijke mogelijkheid bieden om toestemming in te trekken. Toestemming wordt vaak gecombineerd met privacy-by-design en heldere informatievoorziening.