toepassing

Toepassing is een Nederlands woord met meerdere verwante betekenissen. In de belangrijkste betekenis verwijst het naar het handelen van iets toepassen: het inzetten van middelen, methoden, regels of kennis om een doel te bereiken. Het resultaat van die handeling kan eveneens een toepassing genoemd worden: een product of oplossing die in een concrete situatie bruikbaar is. De betekenis verschilt afhankelijk van de context: in alledaags taalgebruik spreekt men van de toepassing van een techniek of hulpmiddel; in de rechts- en wetenschappelijke context gaat het om de praktische invulling van een norm of theorie; in de informatica is een toepassing meestal synoniem voor softwareprogramma of app, oftewel een applicatie.

In de IT-context omvat een toepassing vaak een softwareprogramma dat taken uitvoert voor een gebruiker. Toepassingen kunnen worden onderscheiden naar desktop-, web- en mobiele apps, en verder naar domeinen zoals productiviteit, media, zorg of financiën. De ontwikkeling van een toepassing omvat doorgaans analyse van behoeften, ontwerp van functionaliteit, implementatie en testen, en ten slotte onderhoud en updates. De term wordt ook gebruikt om het toepassingsgebied of de bruikbaarheid van een methode, instrument of wet aan te duiden: wat is de toepassing, waar kan deze worden toegepast, en welke beperkingen bestaan?

Etymologisch komt toepassing van het werkwoord toepassen; de -ing-vorm vormt het zelfstandig naamwoord. De term blijft veelzijdig en contextafhankelijk.

---