genoemd

Genoemd is de voltooide deelwoord van het werkwoord noemen. Het betekent zoveel als “ genoemd” of “ genoemd zijn” en verwijst naar iemand of iets dat eerder in de tekst is genoemd of genoemd is. Het kan zowel predicatief gebruikt worden (is genoemd) als attributief vóór een zelfstandig naamwoord (de genoemde persoon, de zo genoemde methode).

Wat betreft de vormen: als attributieve bijvoeglijke bepaling vóór een zelfstandig naamwoord krijgt het meestal de vorm genoemde, bijvoorbeeld de genoemde persoon of de zo genoemde methode. In predicatieve positie blijft de vorm genoemd: de persoon is genoemd; hij is genoemd als verdachte. Het sleutelidee is dat genoemd/genoemde aangeven dat iets of iemand eerder in de tekst is genoemd of genoemd moet worden.

Gebruik en betekenis: genoemd wordt veel gebruikt in formele en juridische teksten om duidelijk te maken dat een persoon, term of zaak al in de tekst aan bod is gekomen. Het is niet synoniem met beroemd; het duidt louter op eerder genoemde informatie. Voorbeeldzinnen: De genoemde patiënt werd verplaatst. In dit rapport worden verschillende termen genoemd. De partijen, hierna genoemd partijen, sluiten een overeenkomst. De formulering hierna genoemd belicht de belangrijkste voorwaarden. In wet- en regelgevende teksten is vaker de constructie hierna genoemd of de zo genoemde procedure te vinden.