Home

pulpainfectie

Pulpainfectie is een infectie van de pulpa, het zenuw- en bindweefsel in de tand, meestal ontstaan door bacteriële invasie via cariës, trauma of tandbreuk. De infectie kan leiden tot ontsteking van de pulpa (pulpitis) en uiteindelijk tot necrose van pulpaweefsel. Het onderscheid tussen reversibele pulpitis en irreversibele pulpitis met infectie is klinisch van belang: een geïnfecteerde pulpa kan niet vanzelf herstellen en kan zich uitbreiden naar het omliggende bot en weefsels als de behandeling uitblijft.

Symptomen variëren met de ernst. Bij milde irritatie kan pijn bij prikkels optreden; bij irreversibele pulpitis

Behandeling richt zich op het verwijderen van geïnfecteerd pulpaweefsel en het voorkomen van verspreiding van de

Preventie en prognose: goede mondhygiëne, tijdige behandeling van cariës en traumata kunnen pulpainfectie voorkomen. Na succesvolle

of
necrose
kan
langdurige,
hevige
pijn
aanwezig
zijn
en
soms
gevoeligheid
voor
warmte
of
koude.
Soms
ontbreken
symptomen.
Een
periapicaal
ontsteking
kan
leiden
tot
zwelling,
gevoeligheid
bij
het
bijten
en,
in
gevorderde
gevallen,
een
abces
of
fistula.
Diagnostiek
omvat
klinisch
onderzoek,
pulp-vitaliteitstests
en
röntgenfoto's
die
tekenen
van
periapicale
ontsteking
of
abcessen
kunnen
laten
zien.
infectie.
Bij
irreversibele
pulpitis
of
necrose
wordt
meestal
endodontische
behandeling
(wortelkanaalbehandeling)
uitgevoerd
om
de
wortelkanalen
te
reinigen,
desinfecteren
en
af
te
sluiten;
indien
dit
niet
mogelijk
is,
kan
extractie
nodig
zijn.
Bij
een
periapicaal
abces
kan
drainage
nodig
zijn.
Antibiotica
zijn
niet
altijd
geïndiceerd
en
worden
alleen
gebruikt
bij
uitgebreide
cellulitis,
systemische
tekenen
of
falen
van
lokale
therapie.
Pijn-
en
ontstekingsmanagement
met
analgetica
maakt
doorgaans
deel
uit
van
de
behandeling.
endodontische
behandeling
of
extractie
is
de
lange
termijn
van
de
tand
afhankelijk
van
de
restauratie
en
de
staat
van
het
omliggende
bot.
De
prognose
is
over
het
algemeen
gunstig
bij
tijdige
en
adequate
behandeling,
maar
hangt
af
van
de
omvang
van
de
infectie
en
de
gezondheid
van
de
resterende
tandstructuren.