neuroplasticiteit
Neuroplasticiteit, ook wel hersenplasticiteit genoemd, is het vermogen van het zenuwstelsel om zijn structuur en functie aan te passen als gevolg van leerervaringen, ontwikkeling, activiteit of letsel. Deze aanpassingen kunnen plaatsvinden op verschillende niveaus, van de sterkte van synaptische verbindingen tot grote veranderingen in netwerken van hersengebieden.
De belangrijkste mechanismen zijn synaptische plasticiteit en structurele plasticiteit. Bij synaptische plasticiteit worden de sterktes van
Plasticiteit is vooral uitgesproken tijdens de ontwikkeling, met kritieke perioden waarin ervaringen sterke invloed hebben op
Praktische voorbeelden illustreren de betekenis: leren van een nieuwe motorische vaardigheid, taalverwerving of aanpassing aan een
Onderzoek naar neuroplasticiteit maakt gebruik van beeldvorming, zoals fMRI en DTI, elektro-encefalografie (EEG), en non-invasieve hersenstimulatie