leren

Leren is een Nederlands werkwoord dat betekent: kennis of vaardigheid verwerven door studie, oefening of ervaring. Het wordt in veel contexten gebruikt, van formeel onderwijs tot dagelijkse praktijk, en vormt een kernaspect van leren en onderwijs.

In de tegenwoordige tijd vervoegt leren zich als volgt: ik leer, jij leert, hij/zij leert, wij leren, jullie leren, zij leren. De onvoltooid verleden tijd is regular: ik leerde, jij leerde, hij leerde, wij leerden, jullie leerden, zij leerden. Het voltooid deelwoord is geleerd, en gebruikt met hebben om een voltooide handeling aan te duiden, bijvoorbeeld “ik heb geleerd.” Toekomende tijd wordt gevormd met zullen of gaan, bijvoorbeeld “ik zal leren” of “ik ga leren.”

Etymologisch gezien is leren verwant aan het Duitse lernen en het Engelse learn, met wortels in de West-Germaanse talen. Het woord komt vaak voor in educatieve contexten en is essentieel voor talen, vakken en vaardigheidsverwerving.

Daarnaast kan leren auch als bijvoeglijk naamwoord voorkomen in het eigentijdse Nederlands met de betekenis “leerachtig” of “van leer gemaakt” en wordt dan gebruikt vóór een zelfstandig naamwoord om materiaal of productkwaliteit aan te geven. In die zin betekent het hetzelfde als het Engelse leather, zoals in leren schoenen of leren jas. Het zelfstandig naamwoord voor het materiaal is leer.

Zie ook: leer (materiaal), leerling, leren (nederlandse gram).