nekpijn

Nekpijn is pijn in de nekregio, vaak met uitstraling naar de schouders of armen. Het is een veelvoorkomende klacht en kan kortdurend of chronisch zijn. Acute nekpijn verdwijnt meestal binnen enkele dagen tot weken; nekpijn die langer dan drie maanden duurt, wordt als chronisch beschouwd.

Oorzaken: De meeste gevallen ontstaan door spier- of ligamentoverrekking door overbelasting, verkeerde houding, of langdurig zitten achter een computer of met een telefoon in de hand. Ook letsel, zoals een whiplash na een auto-ongeluk, kan nekpijn veroorzaken. Zeldzamer zijn degeneratieve aandoeningen van de nekwernels zoals artrose of een tussenwervelschijfhernia, evenals ontstekingen of ontstekingsziekten.

Diagnostiek: Bij klachten onderzoekt de huisarts de bewegingsamplitude en de aanwezigheid van neurologische tekenen zoals gevoelsstoornissen of krachtsverlies in de armen. Beeldvorming is meestal niet nodig bij een zuiver functionele nekpijn zonder rode vlaggen. Röntgenfoto’s kunnen onder omstandigheden worden overwogen; MRI of CT-scan zijn aangewezen bij aanhoudende pijn, neurologische verschijnselen of verdenking op ernstigere aandoeningen.

Behandeling: De meeste nekpijn verdwijnt met conservatieve maatregelen. Belangrijk zijn voldoende beweging en houding; bij pijn kunnen paracetamol of NSAID’s kortdurend helpen. Warmte of koude applicatie kan verlichting geven. Fysiotherapie met gericht oefenprogramma en houdingscorrectie kan effectief zijn. Bij spasmes of gespannen spieren kunnen korte perioden van ontspanningstherapie helpen. Zeldzamere opties zoals injecties of chirurgie zijn alleen aan de orde bij specifieke aandoeningen zoals nerveuze compressie of ernstige wervelkanaalstenose.

Prognose en preventie: De meeste mensen herstellen volledig met conservatieve behandeling. Preventie omvat regelmatig bewegen, een goede houding bij werk en slapen, korte pauzes bij zittend werk, en oefeningen ter versterking en flexibiliteit van de nek- en schouderspieren.