invriezen

Invriezen is het proces waarbij de temperatuur van een stof of product wordt verlaagd tot onder het vriespunt, zodat biologische en chemische processen grotendeels stoppen. Het woord komt van in- (naar binnen) en vriezen (bevriezen). Invriezen wordt toegepast om voedsel en andere materialen te bewaren voor langere tijd en om de structuur zo goed mogelijk te behouden.

Toepassingen en context

In huishoudelijke omgevingen wordt invriezen vooral gebruikt om voedsel langer houdbaar te maken. In de voedingsindustrie en bij laboratoria vindt men geavanceerdere invriesmethoden, zoals snel invriezen of IQF (individually quick frozen), waarbij individuele porties snel worden bevroren om grote ijscrystals te voorkomen en textuur te behouden. In wetenschappelijke en medische context geldt invriezen ook voor cryopreservatie van cellen, weefsels en mest- of zeldzame materialen.

Techniek en effecten

Bij invriezen vormen zich ijscrystals die de celstructuur beïnvloeden. Snelle invriesing laat kleinere kristallen ontstaan, wat de kwaliteit beter behoudt dan langzame invriesing met grotere kristallen. Het gebruik van luchtdichte verpakking en controle van vochtigheid voorkomt freezer burn. Bij voedsel kan invriezen voedingsstoffen gedeeltelijk behouden, terwijl smaak, kleur en textuur kunnen veranderen afhankelijk van het type product en de invriesomstandigheden.

Ontdooien en opslag

Ontdooien gebeurt meestal in de koelkast, in koud water of in de magnetron, afhankelijk van het product. Ongefrisse of herhaaldelijk bevriezen kan de kwaliteit verminderen. Gebruik en opslagduur variëren per product, maar algemene richtlijnen adviseren ruimtebeperking en tijdige consumptie na het openen of ontdooien.

Zie ook: cryopreservatie, voedselveiligheid, bevriezen.