Home

kristallen

Kristallen zijn vaste stoffen waarin de bouwstenen—atomen, ionen of moleculen—in een regelmatig, herhaald patroon zijn gerangschikt, zodat een kristalrooster ontstaat. Deze regelmaat geeft kristallen vaak hun gepolijste, hoekige vorm met duidelijke vlakke vlakken, hoewel natuurlijke kristallen ook onregelmatig kunnen voorkomen.

De regelmatige orde kan zich op verschillende lengteschaals voordoen; de basis eenheid is de eenheidscel. Afhankelijk

Kristallen groeien door nucleatie en aanwas uit een supersaturerende oplossing, uit smelt of uit gas. Geologische

Eigenschappen van kristallen zijn anisotroop: hun eigenschappen variëren afhankelijk van de richting. Belangrijke kenmerken zijn hardheid

Toepassingen zijn divers: kwarts-knristallen dienen als oscillatoren en tijdreferenties in klokken en elektronische apparaten, terwijl siliciumkristallen

Voorbeelden van natuurlijke kristallen zijn kwarts (SiO2), calciet (CaCO3), fluoriet (CaF2), haliet (NaCl) en diamant (C).

Zie ook: kristallisatie, mineralogie, kristallografie.

van
de
symmetrie
zijn
kristallen
onderverdeeld
in
kristallsystemen
zoals
kubisch,
tetragonal,
orthorombisch,
hexagonal,
trigonaal,
monoclinisch
en
triclinisch.
kristallen
ontstaan
bij
de
afkoeling
van
magma
of
uit
hydrothermale
vloeistoffen;
synthetische
kristallen
ontstaan
onder
gecontroleerde
laboratoriumomstandigheden.
(Mohs),
brekingsindex
en
splitsing.
Veel
kristallen
vertonen
extra
eigenschappen
zoals
piezo-elektriciteit
(bijvoorbeeld
kwarts)
of
ferroelectriciteit.
de
basis
vormen
van
halfgeleiders.
Edelstenen
en
mineralen
worden
in
sieraden
gebruikt;
kristallen
vinden
ook
toepassing
in
optica,
lasers
en
abrasieven.
Kristallografie
bestudeert
kristalstructuren
en
gebruikt
röntgendiffractie
en
andere
technieken
om
ordening
te
bepalen.