Home

kristallisatie

Kristallisatie is een fysisch proces waarbij uit een oplossing, een smelt of uit een gasfase een kristal ontstaat. In een kristalrooster zijn de bouwstenen op een regelmatige manier geordend. Kristallisatie treedt op wanneer de stof in een toestand komt waarin deze ordening voordeliger is dan een gedispergeerde toestand, bijvoorbeeld bij supersaturatie van een oplossing of bij afkoeling van een smelt.

Het begin van kristallisatie wordt nucleatie genoemd. Daarna groeien kristallen door toevoeging van moleculen aan de

Veelgebruikte methoden zijn afkoeling van een verzadigde oplossing (koelingskristallisatie), verdamping van het oplosmiddel (verdampingskristallisatie) en anti-solvent

Kristallisatie wordt veelvuldig toegepast voor zuivering: onzuiverheden blijven in oplossing achter terwijl het kristal groeit. De

Toepassingen liggen in de chemische industrie, farmacie, voedingsmiddelen en materialenwetenschap. Voorbeelden zijn de productie van zuivere

kristalranden.
Nucleatie
kan
homogeen
plaatsvinden
in
het
oplosmiddel
of
heterogeen,
bijvoorbeeld
op
een
oppervlak
zoals
een
containerwand
of
een
onzuiverheid.
De
aanwezigheid
van
onzuiverheden
of
zaadkristallen
en
de
keuze
van
oplosmiddel
beïnvloeden
de
snelheid
en
de
structuur
van
de
kristalgroei.
kristallisatie
(toevoegen
van
een
oplosmiddel
waarin
de
stof
minder
oplost).
Seeding,
het
toevoegen
van
kleine
kristallen,
kan
de
groeisnelheid
en
de
kristalgrootte
controleren
en
de
vorm
van
de
kristallen
sturen.
kristalstructuur,
polymorfie
en
het
kristalhabitus
(vorm)
hangen
sterk
af
van
de
gebruikte
omstandigheden
zoals
temperatuur,
oplosmiddel
en
roercondities.
farmaceutische
verbindingen,
suiker-
en
zoutkristallisatie
en
de
vorming
van
kristallen
in
mineralen
en
keramische
materialen.