keramische

Keramische verwijst naar keramiek: materialen en objecten die bestaan uit anorganische, niet-metalen stoffen die worden gevormd en gebakken bij hoge temperaturen. Keramiek kenmerkt zich door hardheid, slijtvastheid en chemische stabiliteit, maar ook door brosheid en isolerende eigenschappen.

Traditionele keramiek omvat aardewerk, steengoed en porselein. Aardewerk wordt meestal bij circa 900–1100°C gebakken en blijft poreus zonder glaze; steengoed en porselein vereisen hogere temperaturen (ongeveer 1100–1400°C) en kunnen vitrificeren, waardoor ze minder poreus en sterker worden. Porselein biedt vaak een dichte, witte, doorschijnende structuur.

Technische keramiek verwijst naar geavanceerde keramische materialen zoals alumina (Al2O3), siliciumcarbide (SiC) en zirconia (ZrO2). Deze materialen behouden sterkte bij hoge temperaturen, hebben geringe uitzetting en worden gebruikt in mechanische onderdelen, medische implantaten, elektronica-isolatoren en katalysatorenondersteuning.

Productieomschrijvingen: keramiek wordt gevormd door draaien, modelleren, slipgieten of persgieten, daarna gedroogd en gebakken. Glazuren of oppervlaktetechnieken worden toegepast om waterbestendigheid, chemische weerstand en uiterlijk te verbeteren.

Geschiedenis en gebruik: keramiek is een van de oudste door mensen gemaakte materialen, met vroeg aardewerk in oude beschavingen en de ontwikkeling van porselein in China. Tegenwoordig combineert keramiek ambachtelijke traditie met technologische innovatie en dient het zowel voor kunst en bouwmaterialen als voor high-tech doeleinden.