gistinfectie

Een gistinfectie, ook wel candida-infectie genoemd, is een infectie door gistsoorten uit het geslacht Candida, meestal Candida albicans. Deze schimmels komen van nature voor op de huid en slijmvliezen en vormen daar een evenwicht met het lichaam. Bij verstoring van dit evenwicht kan Candida overgroeien en ontstekingsverschijnselen veroorzaken. Gistinfecties komen vaak voor in huid en slijmvlies, zoals in de vagina, mond of keel, maar kunnen zelden invasief worden bij mensen met een ernstig verzwakt immuunsysteem. Andere Candida-soorten, zoals C. glabrata of C. tropicalis, kunnen in sommige gevallen verantwoordelijk zijn.

Oorzaken en risicofactoren: Antibiotica-gebruik, diabetes, zwangerschap, obesitas en immunosuppressie vergroten het risico. Warmte en vochtige huidplooien, slecht passende kleding en onvoldoende mondhygiëne dragen bij. Ook ziekenhuisopname en andere onderliggende aandoeningen kunnen de kans op candida-infecties vergroten. Invasieve candidiasis komt vooral voor bij ernstig zieke of immuungecompromitteerde patiënten.

Symptomen: Locatiespecifiek. Vaginale candidiasis geeft jeuk, branderigheid en witachtige afscheiding; orale candidiasis (spruw) toont witte plaques in de mond die pijnlijk kunnen zijn; huid- of slijmvliesinfecties veroorzaken roodheid, irritatie en schilfering; invasieve candidiasis kan koorts en algemene malaise veroorzaken.

Diagnose: De diagnose wordt gesteld op basis van symptomen en aanvullende laboratoriumtests zoals microscopie (KOH-preparaat), kweek of PCR. Bij verdenking op invasieve candidiasis zijn bloedkweken en beeldvorming vaak nodig.

Behandeling: Lokale infecties worden meestal behandeld met topische antifungale middelen zoals azolen of nystatine. Bij vaginale candidiasis kan ook orale fluconazol worden toegepast, afhankelijk van de situatie. Ernstige of invasieve infecties vereisen systemische antifungale therapie, meestal echinocandines of amphotericine B, gevolgd door fluconazol afhankelijk van susceptibiliteit. Preventie omvat goede huid- en slijmvlieshygiëne, verstandig gebruik van antibiotica en beheersing van onderliggende aandoeningen zoals diabetes.