diagnosetechnieken
Diagnosetechnieken zijn methoden en procedures die worden gebruikt om de aanwezigheid, aard en oorzaak van een aandoening, storing of probleem vast te stellen en te bevestigen. In de geneeskunde richten ze zich op het identificeren van ziekten en het bepalen van behandelopties, terwijl in de techniek en industrie diagnostische methoden bedoeld zijn om fouten of aandoeningen in systemen te herkennen en te kwalificeren.
Bij mensen bestaan diagnostische processen uit anamnesis (gestructureerde informatieverzameling uit gesprek), observatie en lichamelijk onderzoek, gevolgd
Onderwerpen die veel voorkomen zijn klinische diagnostiek, beeldvorming (zoals röntgen, CT, MRI en echografie), laboratoriumdiagnostiek (biomarkers,
Kwaliteit en interpretatie: diagnostische testresultaten worden beoordeeld op sensitiviteit, specificiteit en voorspellende waarden; betrouwbaarheid, validiteit en
Technologieën zoals kunstmatige intelligentie, point-of-care tests, draagbare sensoren en telemedicine veranderen de toegankelijkheid en snelheid van
Ethische en praktische overwegingen omvatten privacy en informed consent, risico op foutieve conclusies, kosten en toegankelijkheid,