hematologie

Hematologie is een medisch specialisme dat zich bezighoudt met bloed, bloedvormende organen en stoornissen van de hematopoëse en hemostase. Het omvat de diagnose en behandeling van aandoeningen van de rode en witte bloedcellen, bloedplaatjes en de stolling, evenals ziekten van beenmerg en de lymfoïde en myeloïde systemen. Klinische hematologie omvat zowel acute als chronische ziekten en overstijgt de grenzen tussen laboratoriumdiagnostiek en klinische zorg.

Veelvoorkomende aandoeningen zijn onder meer bloedarmoede, ziekten van de bloedstolling zoals hemofilie en von Willebrand-ziekte, en bloedkanker zoals leukemie, lymfoom en multipel myeloom. Daarnaast bestaan er bloedvormingsstoornissen zoals aplastische anemie en myelodysplastische syndromen, evenals zeldzamere erfelijke aandoeningen en hemoglobinopathieën zoals sikkelcelziekte.

Diagnostische methoden omvatten een complete bloedtelling (CBC) met differentiële telling, bloeduitstrijk, beenmergonderzoek, flowcytometrie, cytogenetica en moleculaire diagnostiek. Coagulatietesten (PT, aPTT, factoranalyse) en markers van trombose helpen bij het herkennen van stollingsstoornissen. Beoordelingen kunnen beeldvorming en klinische evaluatie omvatten.

Behandeling kan onder meer bestaan uit transfusie, ijzer- of foliumzuurtherapie, en behandeling van complicaties. Therapie gericht op de ziekte omvat chemotherapie, gerichte therapie en immunotherapie, en bij bepaalde aandoeningen hematopoietische stamceltransplantatie. Anticoagulantia en antitrombotische maatregelen zijn ook essentieel bij trombose- en bloedingstoornissen.

Hematologie kent subspecialismen zoals transfusiologie, hemostaseologie, pediatrische hematologie en hematologisch-oncologisch klinisch onderzoek. Opleiding omvat een artsenopleiding in de interne geneeskunde gevolgd door een hematologie-fellowship. Onderzoek richt zich op de basis van hematopoese, trombose en klinische immunotherapie.