Divertikuloïden

Divertikuloïden zijn afwijkende uitstulpingen van de wand van een hol orgaan, die lijken op divertikels. In de medische praktijk worden deze kleine pouches vaak beschreven als divertikuloïden omdat ze het gevolg zijn van mucosa- en submucosa-uitstulpingen door de spierlaag van de wand.

De meeste divertikuloïden komen voor in het colon, met name in het sigmoïde deel. Ze kunnen solitair voorkomen maar vaker aanwezig zijn als meerdere divertikuloïden. De verworven, zogenaamde false diverticula bestaan uit mucosa en submucosa die door zwakke plekken in de spierwand puilen; congenitale divertikuloïden bestaan uit alle lagen van de wand maar komen minder vaak voor.

Wat betreft ontstaan zijn verhoogde intraluminale druk en verzwakte wandstructuren belangrijke factoren. Veel mensen met divertikuloïden hebben geen klachten. Bij sommige mensen veroorzaken ze pijn, een veranderd stoelgangpatroon of een opgeblazen gevoel. Complicaties zijn mogelijk en omvatten diverticulitis (ontsteking van een divertikel), absces, perforatie en bloedingen.

Diagnose gebeurt meestal op basis van klinische indruk in combinatie met beeldvorming of endoscopie. CT-scan kan diverticulitis aantonen; colonoscopie of colonografie is bruikbaar voor detectie van divertikuloïden bij asymptomatische personen of voor screening.

Behandeling aligneren zich naar de klachten en complicaties. Bij afwezigheid van klachten is geen specifieke behandeling nodig. Een vezelrijk dieet, voldoende vochtinname en regelmatige lichaamsbeweging worden geadviseerd ter ondersteuning van de darmgezondheid. Diverticulitis wordt vaak behandeld met antibiotica en pijnstilling; bij recidieven of complicaties kan ziekenhuisopname of chirurgie noodzakelijk zijn.

Prognose is doorgaans gunstig bij juiste behandeling en follow-up, hoewel recidief en complicaties kunnen voorkomen. Preventie richt zich op leefstijlfactoren zoals vezelrijk eten en hydratatie.