Verkorting

Verkorting, in het Nederlands vaak aangeduid als verkorting, is het proces waarbij een woord of woordgroep in gesproken of geschreven taal korter wordt. Het doel is doorgaans om communicatie sneller en efficiënter te maken, zonder dat de kernbetekenis verloren gaat. Verkorting kan voorkomen in informele en formele taal en zowel op schrift als in spraak optreden. In de taalkunde wordt verkorting beschouwd als een van de basisprocessen waarmee talen hun pragmatiek en informatiedichtheid beïnvloeden.

Er zijn verschillende vormen van verkorting. Afkortingen vormen een van de meest zichtbare soorten: woorden of woordgroepen worden teruggebracht tot letters of korte uitdrukkingen, bijvoorbeeld BTW (belasting over de toegevoegde waarde), BV (besloten vennootschap) en t.a.v. (ten aanzien van). Clipping, een andere gangbare vorm, houdt in dat een deel van een woord wegvalt terwijl de betekenis herkenbaar blijft, zoals prof. voor professor, foto voor fotografie en auto voor automobiel. In gesproken taal komen contractie en elisie voor, waardoor klanken of korte functies worden samengevoegd, zoals 't voor het/het en 's avonds voor des avonds in oudere stijl.

Stijlgidsen adviseren duidelijke afspraken over verkorting: bij formeel schrijven moet de oorspronkelijke term bij eerste vermelding voluit worden genoemd en daarna de afkorting of verkorte vorm worden gebruikt. Overmatige of inconsistente verkorting kan leiden tot onduidelijkheid of verwarring. Verkorting speelt een cruciale rol in media, onderwijs en digitale communicatie door helderheid en efficiëntie te bevorderen.