oorspronkelijke

Oorspronkelijke is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands. Het verwijst naar oorsprong, begin of inheems zijn, en geeft aan dat iets afkomstig is uit een bepaalde bron of plaats. Het kan slaan op een toestand, vorm of groep die uit die oorsprong voortkomt.

De basis van het woord is oorsprong, met het achtervoegsel -elijk dat het tot een bijvoeglijk naamwoord maakt. De onverbogen vorm is oorspronkelijk; in gebruik als attributief bijwoord vóór een zelfstandig naamwoord krijgt de vorm meestal een -e, zoals in de oorspronkelijke versie, het oorspronkelijke gebouw en de oorspronkelijke bewoners. In predicatieve positie of als bijwoord wordt doorgaans oorspronkelijk of oorspronkelijk gebruikt, bijvoorbeeld: Het gebouw is oorspronkelijk gebouwd in de achttiende eeuw.

Oorspronkelijke komt veel voor in historische, geografische en culturele contexten. Het benadrukt afkomst of beginstaat en wordt vaak gebruikt bij beschrijvingen van de oorsprong van mensen, talen, kunststijlen of documenten. Het onderscheidt zich van origineel in de zin van echt of authentiek: origineel verwijst meer naar echtheid, terwijl oorspronkele meestal naar oorsprong of het begin wijst.

Enkele voorbeeldzinnen illustreren het gebruik: De oorspronkelijke versie van het rapport werd uiteindelijk gepubliceerd. De oorspronkelijke bewoners van het eiland spraken een zeldzaam dialect. In de kunstkritiek kan men spreken van de oorspronkelijke stijl die een stroming inspireerde.