aanzien

Aanzien is een Nederlands zelfstandig naamwoord (het aanzien) dat verwijst naar de reputatie, waardering of maatschappelijke standing van een persoon, groep of instelling. In het openbaar en in formele teksten wordt het vaak gebruikt om te beschrijven hoe iemand of iets wordt gewaardeerd door anderen. Uitdrukkingen als hoog aanzien genieten en veel aanzien hebben geven aan dat men respect, vertrouwen of invloed ontleent aan iemands reputatie. Het begrip speelt een rol in politiek, bedrijfsleven, cultuur en media, waar reputatie- en imago-management belangrijk kunnen zijn.

Het werkwoordanzozien is ook gangbaar in het Nederlands. Aanzien als werkwoord betekent beschouwen of beschouwen als, vaak in de structuur iemand als iets aanzien. Bijvoorbeeld: hij wordt door velen als een held aanzien; de voorstellen worden als onaanvaardbaar aanzien. In de omgangstaal wordt vaker de voorkeur gegeven aan vormen met zien dan aanzien, maar de uitdrukking blijft gebruikelijk in formele en semi-formele contexten.

Etymologie: het woord is terug te voeren op oude vormen die zien combineren met een voorvoegsel aan-, wat het idee van ‘op iemand/iets gericht zijn om te bekijken of te beschouwen’ oplevert. Daardoor heeft aanzien de kernbetekenis van waargenomen waarde of reputatie meegekregen.

Zie ook: reputatie, faam, status, prestige. Brongevoel: voorkomende uitdrukkingen met aanzien zijn onder meer hoog/veel aanzien genieten en iemand met aanzien beschrijven. Het begrip blijft gangbaar in evaluaties van personen, bedrijven en instellingen.