gebruikelijk

**Gebruikelijk**

In de Nederlandse taal verwijst *gebruikelijk* naar iets dat gewoonlijk, regelmatig of standaard wordt gedaan, gebruikt of toegepast. Het woord komt van het Oudnederlandse *gebruiken*, wat ‘gebruiken’ of ‘toepassen’ betekent. In een breed spectrum van contexten kan het woord verschillende betekenissen hebben.

In een juridisch of normatief kader verwijst *gebruikelijk* naar gewoontes die door de samenleving als standaard worden erkend. Bijvoorbeeld, in de wet kan het woord gebruikt worden om te duiden op gebruikelijke praktijken die niet expliciet in de wet zijn vastgelegd, maar wel als ongeschreven regel worden gevolgd. Ook in de rechtspraak kan het termen als *gebruikelijke omstandigheden* of *gebruikelijke handelwijze* omvatten.

In een dagelijks taalgebruik beschrijft *gebruikelijk* gewoontes of gewenste eigenschappen van objecten of situaties. Bijvoorbeeld, iets is *gebruikelijk* als het vaak voorkomt of als het standaard wordt beschouwd. Ook kan het woord gebruikt worden om te benadrukken dat iets niet afwijkt van de gebruikelijke situatie, zoals in uitdrukkingen als ‘het is gebruikelijk dat…’.

In een economisch of commercieel kader kan *gebruikelijk* verwijzen naar standaardpraktijken, zoals gebruikelijke prijsstructuren of leveringsvoorwaarden. Ook in de marketing wordt het woord soms gebruikt om producten of diensten te beschrijven die als standaard of gewoonlijk worden geassocieerd met bepaalde kenmerken.

In de sociologie en cultuurwetenschap kan *gebruikelijk* verwijzen naar culturele gewoontes, tradities of normen die binnen een bepaalde groep of samenleving worden gevolgd. Het woord kan ook een verwijzing zijn naar het gebruikelijke gedrag of de gebruikelijke manier van handelen binnen een specifieke context.