Injecties

Injecties zijn medische handelingen waarbij een vloeistof in het lichaam wordt gebracht door middel van een naald en een spuit of een injectiesysteem. Doeleinden zijn onder meer toediening van medicijnen, vaccineren, anesthetica en diagnostische stoffen. Injecties kunnen via verschillende routes plaatsvinden: intramusculair (IM), subcutaan (SC), intraveneus (IV) en intradermaal (ID). Minder vaak gebruikte routes zijn onder meer intrathecale toediening en intraossale toediening. De keuze van route hangt af van de aard van het middel, de gewenste snelheid van werking, en de toestand van de patiënt.

Bij toediening wordt meestal gebruikgemaakt van een steriele spuit en een passende naald; de lengte en maat (gauge) hangen af van de route en de lichaamsplaats. Spuitvolumes variëren doorgaans van enkele tienden van een milliliter tot enkele milliliters, met gespecialiseerde injecties voor toepassingen zoals insuline die in een andere maat komen.

Voorbereiding en uitvoering vereisen een correcte aseptische werkwijze: schone huid, gebruik van één enkele naald en spuit per keer, en zorgvuldige techniek om weefselbeschadiging of infectie te voorkomen. Bij sommige injecties kan aspiratie worden toegepast om te controleren of er geen bloedvat wordt aangeboord; dit is afhankelijk van de richtlijnen en de klinische situatie.

Veiligheid omvat het monitoren op bijwerkingen zoals pijn op de plaats, ontsteking of allergische reacties, en bij intraveneuze toediening ook risico’s als luchtembolisme of ernstige allergie. Na de injectie volgen vaak plaatselijke zorg en correcte verwijdering van gebruikte materialen in een daarvoor bestemde container. Injecties vereisen getraind personeel en daarbij geldende protocols en wetgeving.