Geldmarktfondsen

Geldmarktfondsen zijn een soort beleggingsfonds dat belegt in kortlopende en hoogkwalitatieve geldmarktinstrumenten met als doel kapitaalbehoud en liquiditeit. Voorbeelden van onderliggende activa zijn staatsobligaties en korte termijn schuldpapieren zoals certificaten van deposito, commercieel papier, herverkoopovereenkomsten (repo’s) en andere kortlopende leningen. Doel van deze fondsen is een stabiel rendement met geringe koersvolatiliteit en dagelijkse verhandelbaarheid.

Kenmerken en werking

Geldmarktfondsen balanceren tussen kapitaalveiligheid, liquiditeit en rendement. De netto waarde van het fonds (NAV) kan stabiliteit tonen bij CNAV- of LVNAV-achtige structuren, terwijl VNAV-fondsen een NAV hebben die kan fluctueren. Fondsen worden beheerd door professionele beheerders die krediet- en liquiditeitsrisico’s monitoren, spreiding aanbrengen en regelmatige liquiditeitsbuffers aanhouden. De uiteindelijke rendementen volgen meestal de ontwikkeling van korte rente en marktrente, en zijn daardoor doorgaans hoger dan sparen maar lager dan langlopende obligaties.

Regulering en toezicht

In de Europese Unie vallen geldmarktfondsen onder specifieke regelgeving voor money market funds (EU MMF-regeling) en UCITS-regelingen. In Nederland volgen beursfondsen geldmarktfondsen het toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) en, waar relevant, de Nederlandsche Bank (DNB). Regulering legt grenzen aan kredietkwaliteit, liquiditeitsnormen, en transparantie, en vereist stress- en liquiditeitsmanagement.

Kosten en risico’s

Beheerkosten en, indien van toepassing, verkoop- of distributiekosten zijn van toepassing. Het rendement is doorgaans laag en kan negatief uitpakken bij dalende rentestanden. Kerndrisico’s zijn kredietrisico van de onderliggende issuers, renterisico en liquiditeitsrisico, waardoor zelfs een ogenschijnlijk betrouwbare fondsenstructuur onder druk kan komen.

Doelgroep

Geldmarktfondsen zijn geschikt voor beleggers die kortlopende liquiditeit zoeken, kaspositie willen parkeren of tijdelijk contant geld willen beleggen met iets hoger rendement dan een traditionele spaarrekening, onder voorbehoud van de bijbehorende risico’s. Ook bedrijven en institutionele beleggers gebruiken ze voor cashmanagement en reservevermogen.