ruggenmergspijn

Ruggenmergspijn is pijn die direct of indirekt verband heeft met aandoeningen van het ruggenmerg of de omliggende wervelkolomstructuren. In tegenstelling tot algemene rugklachten gaat ruggenmergspijn vaak gepaard met neurologische verschijnselen zoals gevoelsstoornissen, krachtsverlies, coördinatieproblemen of veranderingen in de reflexen.

Oorzaken van ruggenmergspijn zijn onder meer ruggenmergcompressie (bijvoorbeeld door hernia, wervelkloofstenose of botwoekeringen), myelopathie door ontsteking of een beroerte van het ruggenmerg, tumoren, trauma, en infecties zoals spondylodiscitis of meningitis. Demyeliniserende aandoeningen zoals multiple sclerose en aandoeningen als syringomyelie kunnen ook pijn veroorzaken die samenhangt met het ruggenmerg. De pijn kan lokaal in de rug aanwezig zijn, maar ook uitstralen naar armen of benen, vergezeld van tintelingen, gevoelloze of zwakke ledematen en balansproblemen.

Symptomen en rode vlaggen omvatten plotselinge of progressieve rug- of neergaande pijn, scoloseveranderingen, zwakte of gevoelsstoornissen die zich uitbreiden, en problemen met plassen of stoelgang. Ernstige tekenen zoals plotseling verlies van motoriek of ernstige sensibele veranderingen vereisen onmiddellijke medische beoordeling vanwege mogelijke ruggenmergcompressie of cauda-equina syndroom.

Diagnostiek omvat een neurologisch onderzoek en beeldvorming, met MRI van de wervelkolom als de belangrijkste methode. CT kan aanvullend zijn bij botaandoeningen. Bloedonderzoek en, afhankelijk van de verdenking, lumbaalpunctie of elektrofysiologische studies kunnen nodig zijn.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak en kan bestaan uit pijnbestrijding (NSAID’s, neuropathische pijnstillers), fysiotherapie, behandeling van ontsteking of infectie, en chirurgische,decompressie bij compressie of tumorgerelateerde aandoeningen. Tot ernstige noodsituaties behoort tijdige dringende ingreep bij ruggenmergcompressie of cauda-equina syndroom. Prognose varieert sterk per oorzaak en tijdigheid van behandeling.