Home

foutpositief

Foutpositief is een uitkomst van een test waarbij de test aangeeft dat een eigenschap of aandoening aanwezig is, terwijl die er in werkelijkheid niet is. In de statistiek wordt dit ook wel een type I-fout genoemd: het onterecht verwerpen van een ware nulhypothese. Het tegenovergestelde is het foutnegatief (type II-fout).

Bij medische diagnostiek en screenings hangen de kansen van foutpositieven samen met de testkenmerken. De foutpositieve

Foutpositieven kunnen leiden tot onnodig vervolgonderzoek, angst en ongewenste behandeling, vooral in screeningsprogramma’s, waar veel positieve

Oplossingen om foutpositieven te beperken bestaan uit het verhogen van specificiteit, het aanpassen van drempels, en

Samengevat verwijst foutpositief naar een positieve testuitslag die geen werkelijk aanwezige eigenschap weerspiegelt, wat in geneeskunde,

kans,
vaak
uitgedrukt
als
de
foutpositiviteit
of
1
minus
de
specificiteit,
geeft
aan
hoe
vaak
de
test
onterecht
positief
is
bij
mensen
zonder
de
aandoening.
De
positieve
voorspellende
waarde
(PPV)
geeft
de
kans
dat
iemand
die
positief
test
ook
daadwerkelijk
de
aandoening
heeft;
de
PPV
hangt
sterk
af
van
de
prevalentie
van
de
ziekte
in
de
geteste
populatie.
uitkomsten
kunnen
voorkomen
bij
een
lage
prevalentie.
Ook
in
informatica,
kwaliteitscontrole
en
beveiligingsscreening
spelen
foutpositieven
een
rol
en
kunnen
ze
operationele
kosten
en
inefficiëntie
veroorzaken.
het
inzetten
van
bevestigende
tests
of
meerdere
onafhankelijk
tests.
Bayesianische
benaderingen
en
likelihood
ratios
helpen
bij
de
interpretatie
van
een
positieve
uitslag
door
rekening
te
houden
met
de
voor-
enachtergrondenkansen
en
de
testkenmerken.
statistiek,
informatica
en
screening
relevante
implicaties
heeft.
Oplossingen
richten
zich
op
betere
testkenmerken
en
gerichte
bevestiging.