positieve

Positieve is de attributieve vorm van het Nederlandse bijvoeglijk naamwoord positief. Het betekent “gunstig”, “optimistisch” of in wiskundige context “groter dan nul”. Wanneer het voor een zelfstandig naamwoord staat, krijgt het meestal de uitgang -e: een positieve ontwikkeling, de positieve resultaten, positieve cijfers.

Etymologie: Positieve is afgeleid van het Latijnse positivus, via het Franse positif en het Engelse positive. De wortels verwijzen naar het idee van vastliggen of vaststaan, dat in de loop der tijd is vertaald naar het concept van gunstig of bevestigend.

Grammatica en gebruik: naast attributief gebruik is ‘positieve’ niet gangbaar in predicatieve positie; na een koppelwerkwoord gebruik je meestal ‘positief’: De uitkomst is positief. Voor meervoud en andere grammaticale contexten blijft de vorm vaak '-e': positieve resultaten, positieve houdingen. De vorm verandert ook bij vergelijking: positiever, meest positieve.

Andere betekenissen en contexten: in de wiskunde verwijst men vaak naar ‘positieve getallen’—getallen groter dan nul. In dagelijks taalgebruik spreekt men van een ‘positieve houding’, een ‘positieve ontwikkeling’ of een ‘positieve aanpak’. Het woord wordt ook gebruikt in samenstellingen en uitdrukkingen die nadruk geven aan een gunstige of constructieve inslag.

Zie ook: positief, positivisme, positiviteit.