uitkomsten

Uitkomsten is een veelgebruikte term in onderzoek, evaluatie en statistiek. In bredere zin verwijst het naar de veranderingen of effecten die optreden als gevolg van een activiteit, interventie of proces. Uitkomsten geven aan wat er daadwerkelijk is veranderd bij de doelgroepen of systemen waarop de actie gericht is. Ze staan in contrast met inputs (middelen die ingevoerd worden) en outputs (producten of diensten die uit activiteiten voortkomen). Uitkomsten kunnen kortetermijn- of middellange termijnresultaten betreffen en worden vaak gebruikt om de effectiviteit van een interventie te beoordelen.

In statistiek en probabiliteit verwijst een uitkomst naar het resultaat van een experiment; de verzameling van alle mogelijke uitkomsten vormt de steekproefruimte. Een uitkomst kan discreet zijn (bijvoorbeeld kop of munt) of continu (bijvoorbeeld gemeten lengte). Een toevallsvariabele koppelt uitkomsten aan numerieke waarden en maakt wiskundige analyse mogelijk.

Om uitkomsten te beoordelen, kiezen onderzoekers indicatoren die veranderingen meten. Indicatoren moeten betrouwbaar en valide zijn en worden vaak vastgesteld met een baseline en een follow-up. Bij experimentele of quasi-experimenten worden controlegroepen gebruikt om de invloed van toevallige factoren te scheiden van de feitelijke uitkomsten.

Voorbeelden: in de gezondheidszorg kan een uitkomst bestaan uit overleving, symptomatische verbetering of kwaliteit van leven. In onderwijs kunnen uitkomsten bestaan uit cijfers, slagingspercentages of competentie-indicatoren. In beleid en bedrijfsleven worden uitkomsten gebruikt om veranderingen in welzijn, werkgelegenheid, productiviteit of klanttevredenheid vast te leggen.