betrouwbaar

Betrouwbaar is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands. Het beschrijft dat iemand of iets de verwachtingen kan waarmaken en te vertrouwen is. Etymologie: afkomstig van het werkwoord betrouwen, met voor- be- en het achtervoegsel -baar; letterlijk: “waardoor je erop kunt vertrouwen”. De samenstelling duidt op iets waaraan men vertrouwen kan ontlenen.

In het dagelijks taalgebruik verwijst betrouwbaarheid naar personen, bronnen, geldzaken en systemen. Een betrouwbare vriend, een betrouwbare leverancier, een betrouwbare bron van informatie. In de journalistiek, wetenschap en het bedrijfsleven geldt betrouwbaarheid vaak als voorwaarde voor geloofwaardigheid en verantwoorde besluitvorming.

In de wetenschap en techniek heeft betrouwbaarheid een specifieke betekenis. Een betrouwbaarheidsinterval (confidence interval) geeft aan met welke mate van zekerheid een schatting de ware waarde bevat. De term wordt ook gebruikt voor de betrouwbaarheid van apparaten en systemen, vaak uitgedrukt als de kans op een correcte werking binnen een bepaalde periode of onder bepaalde omstandigheden. Daarnaast spreekt men van functionele betrouwbaarheid en operationele betrouwbaarheid bij systemen en processen.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer betrouwbaar, geloofwaardig en solide. Het antoniem is onbetrouwbaar. Verwante concepten betreffen betrouwbaarheid als eigenschap van informatie, bronnen en technologie, en de bredere notie van vertrouwen in communicatie en transacties.