Home

computermodellen

Computermodellen, ook wel computermodellen genoemd, zijn vereenvoudigde representaties van een werkelijk systeem die met behulp van wiskundige formules, simulatiesoftware en data de werking ervan nabootsen. Het doel is inzicht krijgen, toekomstige ontwikkelingen te voorspellen en beleidsopties te evalueren zonder risico voor de echte wereld. Modellen kunnen deterministisch zijn, waarbij dezelfde invoer altijd tot dezelfde uitvoer leidt, of probabilistisch, waarbij onzekerheden via kansverdelingen worden meegenomen. Ze kunnen continu of discreet zijn en dynamisch (met tijd) of statisch.

Een gangbare indeling is op basis van aanpak: mechanistische modellen die de onderliggende relaties beschrijven, of

Het modelleringsproces omvat doorgaans het opstellen van een conceptueel model, het wiskundig formaliseren, implementatie in software,

Openheid en reproduceerbaarheid zijn belangrijk: beschikbaarheid van data en code vergroot reproduceerbaarheid en toetsing door derden.

data-gedreven
modellen
die
patronen
in
data
modelleren.
Daarnaast
worden
systemen
vaak
benaderd
via
system
dynamics,
agent-based
modelling
of
wiskundige-
en
optimalisatiemodellen.
Toepassingen
zijn
onder
meer
klimaat-
en
milieumodellen,
economische
en
financiële
modellen,
verkeersmodellen
en
epidemiologische
modellen.
kalibratie
en
validatie
tegen
waarnemingen
en
analyses
zoals
gevoeligheidsanalyse
en
scenarioonderzoek.
Modellen
worden
beoordeeld
op
robuustheid
en
toepassingsgebied;
onzekerheid
in
invoer
en
structurele
aannames
wordt
gerapporteerd.
De
voordelen
zijn
beter
begrip,
risicobeperking,
kostenreductie
en
ondersteuning
bij
besluitvorming;
nadelen
zijn
beperkte
representativiteit
en
modelrisico.