Home

bindweefselstructuren

Bindweefsel is een verzamelnaam voor weefsels die structuren binnen en tussen organen ondersteunen, verbinden en beschermen. Het vormt de scheiding tussen verschillende lichaamsdelen en dient als reservoirs voor bloedvaten, zenuwen en vocht. Daarnaast speelt bindweefsel een belangrijke rol bij genezing en organisatie van weefsels na letsel.

De samenstelling van bindweefsel bestaat uit cellen en een uitgebreide extracellulaire matrix. De cellen omvatten fibroblasten

Er zijn verschillende typen bindweefsel. Los bindweefsel bevat een losse, vulvaire matrix met veel vloeistof en

Belangrijke bindweefselstructuren zijn fasciae (bindweefselplooien die spieren en organen omgeven), ligamenten (bot-naar-bot verbinding), pezen (spier-naar-bot verbinding)

Klinisch zijn bindweefselstructuren essentieel bij genezing en remodelering na verwondingen. Fibroblasten produceren nieuw matrixmateriaal, waarna door

(de
belangrijkste
bouwers),
maar
ook
adipocyten,
macrofagen,
mastcellen
en
andere
leukocyten.
De
matrix
bestaat
uit
een
grondsubstantie
met
proteoglycanen
en
glycosaminoglycanen,
water
en
eiwitten,
plus
koolstofrijke
vezels
zoals
collageen
(sterk
en
stijf),
elastine
(elasticiteit)
en
reticulaire
vezels
die
een
fijn
net
vormen.
De
verhouding
en
organisatie
van
deze
componenten
bepalen
de
mechanische
eigenschappen
van
het
bindweefsel.
kleine
vaten,
terwijl
dicht
bindweefsel
rijk
is
aan
vezels
en
minder
ruimte
voor
cellen
bevat;
dit
wordt
onderverdeeld
in
dicht
regelmatig
en
dicht
onregelmatig
bindweefsel.
Daarnaast
worden
kraakbeen,
bot
en
bloed
als
gespecialiseerde
vormen
van
bindweefsel
beschouwd,
elk
met
specifieke
ECM-samenstelling
en
cellen.
Vetweefsel
(adipose)
dient
als
energieopslag
en
isolatie
en
valt
ook
onder
bindweefsel.
en
kapsels
rondom
organen.
Deze
structuren
variëren
in
sterkte
en
oriëntatie
van
vezels
en
bepalen
hoe
krachten
worden
overgebracht
en
how
weefsels
onderling
bewegen.
remodeling
de
oorspronkelijke
mechanische
eigenschappen
terugkeren
of
aan
veranderde
belasting
voldoen.
Leeftijd,
ontsteking
en
metabolische
factoren
beïnvloeden
deze
processen.