Klinisch

Klinisch is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat betrekking heeft op de kliniek of op de praktijk van de patiëntenzorg. Het verwijst naar observatie, diagnose en behandeling die direct bij en voor de patiënt plaatsvinden, in tegenstelling tot theoretisch onderzoek of laboratoriumwerk.

Etymologie en gebruikscontext: Het woord komt via het Franse clinique en eerdere Latijnse en Griekse termen voort uit een verwijzing naar klinē, een bed of bank waar patiënten lagen. In medische contexten duidt klinisch op het real-world aspect van zorg, vaak in contrast met preklinisch of laboratoriumonderzoek.

Toepassingen: In de geneeskunde onderscheidt men vaak tussen klinisch en preklinisch onderzoek. Voorbeelden zijn klinische diagnostiek (op basis van symptomen en bevindingen bij de patiënt), klinisch onderzoek of klinische proef (onderzoek bij mensen in zorgomgevingen), en klinische behandeling. Een klinisch beeld beschrijft de waargenomen kenmerken van een patiënt, vaak in combinatie met of in tegenstelling tot onderzoeksresultaten uit beeldvorming of laboratoriumonderzoek.

Gerelateerde termen: kliniek (de instelling waar patiënten worden behandeld), klinische geneeskunde, klinische vakgebieden, klinisch onderzoek, klinische proef. In medische opleidingen en praktijken wordt doorgaans gesproken van klinisch versus preklinisch onderwijs of onderzoek, waarbij klinisch verwijst naar patiëntcontact en directe zorg.