betrekking

Betrekking is een Nederlands zelfstandig naamwoord met meerdere verwante betekenissen. Ten eerste kan het verwijzen naar een relatie of verbinding tussen dingen, personen of concepten, zoals in de uitdrukking de betrekkingen tussen de landen. In deze betekenis staat het woord vaak centraal in het beschrijven van interacties, afhankelijkheden of contextuele verbindingen.

Daarnaast is betrekking een gangbare term in de arbeids- en organizationscontext. In deze betekenis gaat het om een werkrelatie of een functie binnen een organisatie, bijvoorbeeld een vaste betrekking of een tijdelijke betrekking. Vaak wordt ook het begrip arbeidsbetrekking of werkbetrekking gebruikt om de relatie tussen werkgever en werknemer aan te duiden, inclusief de bijbehorende rechten en plichten.

Een derde betekenis is grammaticaal- of contextueel van aard: in uitdrukkingen als met betrekking tot of in betrekking tot betekent dit 'met betrekking tot', 'in relatie tot' of 'aangaande'. Deze uitdrukkingen geven aan waarover men het heeft of welke relatie iets heeft tot een bepaald onderwerp.

Etymologisch komt betrekking voort uit het werkwoord betrekk en/betrekken, waarmee het oorspronkelijk het idee van aan relatie koppelen of verbinden uitdrukt. In hedendaags taalgebruik blijft het woord vooral formeel of officieus, afhankelijk van de context; het functioneert zowel als neutraal begrip voor verbindingen als voor formele aanduiding van een arbeidsrelatie.

Zie ook: arbeidsbetrekking, arbeidsrelatie, met betrekking tot, verband en relatie.