behandelgroepen

Behandelgroepen zijn georganiseerde groepen patiënten die gelijktijdig een behandelprogramma volgen binnen een zorginstelling. In zo’n groep ontvangt de deelnemer behandeling in aanwezigheid van anderen, onder begeleiding van een of meerdere zorgverleners. Doel is om vaardigheden aan te leren, symptomen te verminderen en functioneren te verbeteren, met de vanzelfsprekende meerwaarde van peerondersteuning en sociale interactie.

Behandelgroepen komen voor in verschillende zorgdisciplines, waaronder geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg, revalidatie en ouderenzorg. Ze kunnen bestaan uit psycho-educatie, cognitieve gedragstherapie, therapeutische groepsinterventies, motiverende gesprekken en vaardighedenstraining. De structuur is meestal een groep van enkele tot twaalf deelnemers, met regelmatige sessies over een aantal weken; de inhoud en duur hangen af van de doelstelling en de populatie. Een behandelteam kan bestaan uit een psycholoog, arts, verpleegkundige en/of maatschappelijk werker, vaak met samenwerking binnen een multidisciplinair model.

Voordelen van behandelgroepen zijn onder meer kostenbesparing, toegenomen betrokkenheid van deelnemers en betere generalisatie van leerpunten door oefenen in een sociale setting. Nadelen bestaan uit groepsdynamiek en vertrouwelijkheid, minder individuele aandacht en het risico dat de behandeling niet aansluit bij iemands specifieke situatie. Geschiktheid wordt bepaald op basis van klinische beoordeling, rekening houdend met veiligheidsrisico’s en individuele behoeften. Behandelgroepen worden vaak geëvalueerd met patiënt- en uitkomstmetingen om effectiviteit en kwaliteit van de zorg te bewaken.