Vicilineachtige

Vicilineachtige verwijst naar eiwitten die qua aminozuurvolgorde en structuur sterk lijken op viciline, een 7S-globuline die dient als reservevoedsel in veel zaden. De term wordt gebruikt voor eiwitten die verwant zijn aan viciline in planten en die daardoor vergelijkbare eigenschappen en functies delen.

Structuur en familie: Vicilineachtige eiwitten behoren meestal tot de cupin-superfamilie en vormen vaak 50 kDa monomeren die in zaden oligomeriseren tot trimere complexen. Ze komen voor in verschillende zaden en peulvruchten, waaronder soja, erwten, kikkererwten en pinda’s, maar ook in andere plantgroepen. Hun stabiele, vaak wateroplosbare aard maakt ze geschikt als opgeslagen voedingsstoffen.

Functie en fysiologie: Als reserveeiwit leveren vicilineachtige eiwitten essentiële aminozuren aan het embryo tijdens kieming. Ze dragen bij aan de voedingskwaliteit van zaden en spelen een rol in de stevigheid en opslagbalance van het zaadweefsel. Door hun structuur kunnen ze bestand zijn tegen uiteenlopende omgevingsomstandigheden, zoals droogte en warmte.

Allergeniteit en onderzoek: Vicilineachtige eiwitten kunnen allergische reacties bij mensen veroorzaken. Een bekend voorbeeld is de viciline Ara h 1 uit pinda’s, een belangrijke voedselallergene component. In onderzoek worden deze eiwitten bestudeerd op structuur, evolutionaire relaties en hun rol als allergenen, met aandacht voor verwerking en allergene potentie in voeding.

Overige_context: De term wordt ook in vergelijkende genomica en proteïomica gebruikt om verwantschappen tussen verschillende plantensoorten en hun opslagproteïnen aan te geven.