Resourcemodellen

Resourcemodellen zijn abstracties die de benodigde middelen vastleggen die nodig zijn om een proces, project of systeem te realiseren. Ze dienen als communicatiemiddel tussen planning, uitvoering en controle en vormen de basis voor toewijzing en optimalisatie van middelen.

Resourcesoorten worden doorgaans verdeeld in tastbare middelen zoals machines, materialen, faciliteiten en voorraden; ontastbare middelen zoals tijd, kennis, arbeid en informatie; en financiële middelen. Voor elk resource-type worden eigenschappen vastgelegd, zoals capaciteit, beschikbaarheid, kosten, levertijden, kwaliteit en eventuele beperkende voorwaarden.

Modellen maken gebruik van verschillende benaderingen. Veelgebruikte methoden zijn wiskundige modellen zoals lineaire programmering en integer programmering, constraint programming en simulatiemodellen. Daarnaast worden wachtrijtheorie en stochastic modellen toegepast wanneer onzekerheid en variabiliteit een rol spelen. In sommige situaties wordt ook kwalitatieve modellering gebruikt om inzichten te structureren en communicatie te verbeteren.

Het opzetten van een resourcemodel volgt doorgaans een ontwerp- en implementatielifecycle: het definiëren van de scope en te beheren resources, het verzamelen van relevante data, het bouwen en valideren van het model, het oplossen en interpreteren van resultaten, en het uitvoeren van scenario- en gevoeligheidsanalyses, gevolgd door implementatie en monitoring in de praktijk.

Toepassingen van resourcemodellen komen voor in productieplanning en -roostering, capaciteitsplanning, projectplanning, ontwerp van supply chains, personeelsplanning, IT- en cloud-resourcebeheer, en energie- of transportsystemen. Ze helpen bij het maken van weloverwogen besluiten onder beperkingen en onzekerheid.

Uitdagingen omvatten onzekerheid en variabiliteit, data-kwaliteit en beschikbaarheid, schaalbaarheid en complexiteit, integratie met andere systemen, en de vertaling van modelresultaten naar operationele acties.