Nietinfectieuze

Nietinfectieuze, vaak ook aangeduid als niet-infectieuze, verwijst naar ziekten en aandoeningen die niet worden veroorzaakt door infectieuze agentia zoals bacteriën, virussen, schimmels of parasieten. Deze aandoeningen zijn meestal niet overdraagbaar van persoon tot persoon en hebben vaak een langdurig of chronisch karakter.

De belangrijkste groepen niet-infectieuze aandoeningen omvatten hart- en vaatziekten, kanker, chronische longaandoeningen en diabetes. Daarnaast behoren veel mentale en neurologische aandoeningen, evenals muskuloskeletale en nierziekten, tot deze categorie. De oorzaken liggen zelden in een enkel feit; genetische factoren, omgevingsbelastingen en leefstijl spelen doorgaans een belangrijke rol. Risicofactoren zoals roken, ongezonde voeding, gebrek aan lichaamsbeweging en overmatig alcoholgebruik dragen bij aan de ontwikkeling en progressie van veel niet-infectieuze aandoeningen.

Globaal gezien vormen niet-infectieuze aandoeningen een prominente oorzaak van morbiditeit en mortaliteit en leggen zij een aanzienlijke druk op gezondheidszorgsystemen en economieën. Preventie, vroegtijdige opsporing en effectief beheer zijn cruciaal. Beleidsmaatregelen richten zich op het verminderen van risicofactoren, bijvoorbeeld via rookpreventie, bevordering van fysieke activiteit en gezonde voeding, evenals op zorgsystemen die langdurige behandeling, revalidatie en ondersteuning mogelijk maken.

In beleidscontext wordt soms de term niet-overdraagbare ziekten (NOD) gebruikt als overkoepelend concept. Hoewel de termen elkaar overlappen, kan de nadruk variëren afhankelijk van medische, epidemiologische of beleidsmatige context.